Anti-tin'in tersyüzü: Kültür-üstü

"Başlangıçların acziyetinden sonsuz süren coşkuya,

 yanılgının oluşum anından yüce olanın görünüm anına" Dante, İlahi Komedya

Giriş

Rakım: Sıfır'da Kahraman'ın anti-tine dönüşmesi.
Böylece kahraman, öykünün sonunda yaşasa bile ölür çünkü ölüm, ölümsüzlüktür sinemada ve sinema, görüngübilimin golgotha'sıdır.

Bazen de anti-tin devreye girer öyküde... Nasıl mı? Ama önce anti-tini açmak gerek. Anti-tin, tin'in karşıtı yine bir kendi olan tin... Aynadaki aksi değil, aynaya baktığın şekliyle sırtı sana dönük olan sen gibi...

sen siyahsan, o beyaz, sen erilsen, o dişil ama yüzün yüz görmediği bir durum....

Anti-tin, mutlak kötüde tecelli eder ama mutlak iyilik olarak.

Örneğin Galdiatör filminde, imparator'un savaşçıya sarılıp sırtına bıçak sapladığı son sahneye (ana) dek, kötünün tanrı imgesini taşıdığını göremeyiz. Görünürde imparatorun yaptığı hileli bir kötülüktür, lakin ecce homosal yani tanrısal bakış açısından tinin, anti-tin olarak insanı, kucaklaması ve onunla vuslatıdır bu eylem. 

Bu yüzden bir öykü kurgulanırken, kahramanın karşıt gücü, tanrısallığa anti-tin olarak bağlanmalı ve öykünün sonunda anti-tin, tin ile birleşmeli...

İkisi arasındaki çatışma trajedi, ikisinin de kendinde hikayeleri dram olarak karşımıza çıkar.

Bu bağlamda kahraman iki tiptir.

1- Mitolojik kahraman
2- Rol kahraman

Mitolojik kahraman, anti-tinle karşılaştığında kendini bilir. 
Rol kahraman, anti-tin ile karşılaştığında ona dönüşür.

Anti-tin, kültür-üstü bir bilinçtir. İsyankar değil ama kendi isyanıyla dalga geçer. Öteki'nin olmadığı ama tüm ötekilerin kendi olduğu bir iç isyan... 

İmgenin ay gibi parıldadığı tarafa Tin, karanlık tarafına da anti-tin dersek, Öykü olarak öykü kendisini ele verir, bir kütür-üstü metin olarak.

Öykü olarak öyküde dirilen kahraman, profanik dünyaya geri döner:

Bu dünyada kimlik, olumsuzlanır ve kahraman içindeki mankurt ile yüzleşir. Olay örgüsü tinin çığlığıdır ve bellek-zihin eşliğinde egosunu soğan zarlarını soyar gibi soyar ve öykünün sonunda öykünün başlangıcına varılır.

İşte ben bu öyküye Pacta sunt servanda derim.

Himmet ile...

İyi geceler
KD