Toplum zihnin uzantısıdır

Beden, topluma benzer

Zihnin dışa yansıması toplumdur dediğimizde zihnin özsel yapısını biçim olarak toplumda bulur demiyoruz, onun biçiminin toplum olduğunu, arada özsel bir uzantının olduğunu söylüyoruz. Yani zihnin özü, nesnel olarak toplumdur ve toplum özde neyi dışlıyorsa zihin de aynı yolla özünde kendini uzaklaştırır çünkü zihin, stabil kalmayı ister ve stabil kalmak, zihin için stabil değildir, çünkü stabilite olumsuzdur. Ve olumsuz olan kendini aşar. Bu kanundur. 

İmdi bu kanun, sinemada nasıl işler?

Kahramanın zihindes çatışkısını toplumsal tecelli olarak işleyebilirsin. Bir sınırlama ki olumsuzdur ve kahramanı devindiren olumsuz ilkedir.